லட்டில்லாமல் வாழ்தல் அரிது!

செவ்வாய்க்கிழமை தீபாவளின்னா சனி ஞாயிறு வாக்கிலதான் பட்சணம் செய்ய ஆரம்பிப்பாள் பாட்டி. பரணில் தூசியாய்க் கிடந்த பெரிய ஜாரணி கரண்டியை கீழே இறக்கி கிணற்றடியில் போட்டு அலம்பிக்கொண்டிருந்தால் அன்றைக்கு லட்டு பிடிக்கப் போகிறார்கள் என்று அர்த்தம். எந்த தீபாவளிக்கும் லட்டே பிரதான பட்சணம். ஆனால், ஒவ்வொரு தீபாவளிக்கும் ஒரு தனி ருஜியாய் இருக்கும்.

பத்து பதினோறு மணிக்கு ரமா பாட்டி “சின்தம்பி....” (சின்னதம்பி) என்று சிரித்தபடியே நிலைவாசப்படியை சப்போர்ட்டாக பிடித்துக்கொண்டு உள்ளே நுழைந்தால் அன்றைக்கு லட்டு பிடிப்பது சர்வ நிச்சயம் என்பது ஊர்ஜிதமாகிவிடும்.

அடுப்பில் எண்ணை சட்டியை ஏற்றி பூந்தி பொரியும் ஓசை காதுக்கினிமை. ஹாலில் உட்கார்ந்து கேரம்மில் ரெட் அண்ட் ஃபாலோவுக்கு எய்ம் பண்ணிக் கொண்டிருந்தாலும் காதும் மூக்கும் சமையற்கட்டே கதியென்று பழியாய்க் கிடைக்கும்.

பூந்தியை ஒரு சம்படத்தில் எடுத்து கொட்டி வைத்துவிட்டு அடுத்தது சர்க்கரைப் பாகு காய்ச்சும் மணம் வீட்டை நிரப்பும். ஸ்வாசத்தில் நுழைந்த அந்த மணத்தில் மனம் சர்க்கரையாய்க் கரையும். ரெட்டாவது ஃபாலோவவது லட்டை ஃபாலோ செய்வதுதான் மோட்சத்திற்குண்டான வழி என்று பூஜை ரூம் தாண்டி சமையற்கட்டின் நிலைவாசப்படியில் நின்று எட்டிப்பார்த்தால் லட்டுக்கு ஒரு கிராம்பு, ஒரு கிஸ்மிஸ் டைமண்ட் கல்கண்டு என்று விகிதாசார வித்தியாசமில்லாமல் கலந்து ரமாபாட்டி பிடித்துக்கொண்டிருப்பாள். வாயை ”ஆ”+”ஆ” என்று திறந்தால் சரியாய் ஒரு லட்டு உள்ளே போகும். அதான் சைஸ்.

“பாட்டி..............”

“போடா! இப்பெல்லாம் சாப்டப்படாது. போ..போ......” என்று என் பாட்டி விரட்டினாலும்...

“கொழந்தேளுக்குதான் மொதல்ல. இது ஒண்ணும் நேவேத்தியம் கிடையாது. அப்புறம் என்ன? இந்தாடாம்பி... வா..வா..” என்பாள் ரமா பாட்டி.

என் பொருட்டு அன்று என்னுடன் கேரம் விளையாடும் அனைவருக்கும் தீபாவளி லட்டு. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கடித்துச் சாப்பிட்டால் தேவாமிர்தம். உள்நாக்கு வரை தித்திக்கும். லட்டுவின் டேஸ்ட் எதிரே சாப்பிடுபவரின் கண்களில் தெரியும்.

திண்டித் தின்காமல் என் பால்ய பருவம் இருந்ததேயில்லை. நிலக்கடலை சாப்பிட்டால் கூட “பாட்டி! கடைசிக் கடலை சொத்தை.. உன்னுட்ட இருக்கறதுலேர்ந்து ஒண்ணு குடேன்.” என்று திண்டித் தின்பேன்.

“பாட்டீ......... பாட்டீ.............”

“என்னடா?”

”இன்னோன்னு”

”அக்கா! இதுக்குதான் இந்தப் பயலுக்கு குடுக்க வேண்டாம்னேன்” என்று எகிறுவாள் என் பாட்டி. ரமாபாட்டி என் பாட்டிக்கு அக்கா வயசு.

“இதுக்குமேல கெடையாது” என்று இடது கைக்கு ஒன்று கிடைக்கும்.

தீபாவளி முடிந்து பத்து நாட்கள் வரை பல் தேய்த்து முடித்தவுடன் லட்டு, தேன்குழல் மற்றும் காஃபி (LTC) சாப்பிடுவது என்பது என் இளவயது கலாச்சாரமாக இருந்தது. சில நாட்களில் இது ரிப்பீட் போகும்.

அன்பைச் சேர்த்து ஆத்தில் பிடிக்கும் லட்டுவை ஸ்ரீகிருஷ்ணாவோ ஏஏபியோ தி கிராண்ட் ஸ்வீட்ஸோ அடித்துக்கொள்ள முடியாது. ஃப்ரெஷ்ஷான லட்டுக்கு இணையாக உசிரைத் தவிர நம்மிடத்தில் இருக்கும் எதைக் கேட்டாலும் அர்பணித்துவிடலாம். லட்டு சாப்பிட உசுரு வேண்டும்.

#லட்டில்லாமல் வாழ்தல் அரிது!

##படத்திலிருக்கும் லட்டு இணைய தேடலில் கிடைத்தது.