”பக்கத்துல உக்கார்ந்திருக்கற ஸ்ரீதர்ஷிணிட்டேர்ந்து ஒரே நாத்தம். என்னடி
சாக்ஸ்ஸை தோய்க்கவேயில்லையா?ன்னு கேட்டு மிஸ் திட்டினாங்க. அதுக்கு
பின்னாடி உக்கார்ந்திருந்த மிதுன் மூக்கைப் பிடிச்சுண்டு “கப்பு..
கப்பு...”ன்னு கிண்டல் பண்ணி அவளைப் பார்த்து சிரிச்சு... அதுக்கு அவ
’ஓ’ன்னு அழுதாப்பா...”
”மிஸ் உன்னை என்ன சொன்னாங்க?”
“ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்..... கமகமன்னு வாசனையா இருக்குன்னாங்க...”
சின்னவளின் ஸ்கூல் பிரதாபம். ரொம்ப நாளைக்கு முன்னால் Trading of Smellsன்னு படிச்சது ஃப்ளாஷடித்தது. பஸ் ஏற்றிவிட்டு ஓடோடி வந்து புஸ்தக அலமாரியில் தூங்கிக்கொண்டிருந்த அந்தப் புத்தகத்தைத் தட்டி எழுப்பி....
And Every Wednesday the perfumed young lady slips me a hundred-crown note to leave her alone with the convict. And by Thursday the hundred crowns are already gone in so much beer. And when the visiting hour is over, the young lady comes out with the stink of jail in her elegant clothes; and the prisoner goes back to his cell with the lady's perfume in his jailbird's suit. And I'm left with the smell of beer. Life is nothing but trading smells.
"Life and also death, you might say", interjected another drunk, whose profession, as I learned at once, was gravedigger. "With the smell of beer I try to get the smell of death off me. And only the smell of death will get the smell of beer off you, like all the drinkers whose graves I have to dig."
இரண்டாவது பாராவின் ஆங்கில வெட்டியானின் வசனத்தைப் படிக்கும் போது பல வருடங்களுக்கு முன்னர் ஒரு நள்ளிரவில் சென்ட்ரல் அரசு பொது மருத்துவமனையில் மார்ச்சுவரியருகில் அமர்ந்திருந்தது ஞாபகம் வந்தது.
“சார்! ஒரு ஆப் வாங்கிட்டு வந்துருங்க” என்று ஆர்டர் கொடுத்துவிட்டு “அப்படியே ஒரு பாக்கெட் பில்டர் சிகிரெட்டும்..” என்று ஆப்புக்கு தொட்டுக்கக் கேட்டார். ஏற்கனவே அவரிடமிருந்து ஆல்கஹால் நெடி!
ஆப்பென்றும் ஆக்ஸ் நினைவில் வந்தது. தன் மேனியில் அடித்துக்கொள்ளும் வாசனா திரவியத்திற்கு கவுண்ட்டர் வைத்து எண்ணுமளவிற்குக் கூட்டமாக பெண்கள் ஒரு படையாய் திரண்டு அந்த ஆடவனின் பின்னால் சுற்றும் விளம்பரம் எந்தப் பெண்ணியப் புலிகள் கண்ணிலும் படவில்லை.
மனதைக் கொள்ளையடித்த அந்த ஆங்கில பாராக்கள் Italo Calvinoவின் IF ON A WINTER'S NIGHT A TRAVELLER நாவலிலிருந்து...
கொங்குதேர் வாழ்க்கை அஞ்சிறைத் தும்பி
காமம் செப்பாது கண்டது மொழிமோ
பயிலியது கெழீஇய நட்பின் மயிலியற்
செறி எயிற்று அரிவை கூந்தலின்
நறியவும் உளவோ நீ அறியும் பூவே...
”மிஸ் உன்னை என்ன சொன்னாங்க?”
“ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்..... கமகமன்னு வாசனையா இருக்குன்னாங்க...”
சின்னவளின் ஸ்கூல் பிரதாபம். ரொம்ப நாளைக்கு முன்னால் Trading of Smellsன்னு படிச்சது ஃப்ளாஷடித்தது. பஸ் ஏற்றிவிட்டு ஓடோடி வந்து புஸ்தக அலமாரியில் தூங்கிக்கொண்டிருந்த அந்தப் புத்தகத்தைத் தட்டி எழுப்பி....
And Every Wednesday the perfumed young lady slips me a hundred-crown note to leave her alone with the convict. And by Thursday the hundred crowns are already gone in so much beer. And when the visiting hour is over, the young lady comes out with the stink of jail in her elegant clothes; and the prisoner goes back to his cell with the lady's perfume in his jailbird's suit. And I'm left with the smell of beer. Life is nothing but trading smells.
"Life and also death, you might say", interjected another drunk, whose profession, as I learned at once, was gravedigger. "With the smell of beer I try to get the smell of death off me. And only the smell of death will get the smell of beer off you, like all the drinkers whose graves I have to dig."
இரண்டாவது பாராவின் ஆங்கில வெட்டியானின் வசனத்தைப் படிக்கும் போது பல வருடங்களுக்கு முன்னர் ஒரு நள்ளிரவில் சென்ட்ரல் அரசு பொது மருத்துவமனையில் மார்ச்சுவரியருகில் அமர்ந்திருந்தது ஞாபகம் வந்தது.
“சார்! ஒரு ஆப் வாங்கிட்டு வந்துருங்க” என்று ஆர்டர் கொடுத்துவிட்டு “அப்படியே ஒரு பாக்கெட் பில்டர் சிகிரெட்டும்..” என்று ஆப்புக்கு தொட்டுக்கக் கேட்டார். ஏற்கனவே அவரிடமிருந்து ஆல்கஹால் நெடி!
ஆப்பென்றும் ஆக்ஸ் நினைவில் வந்தது. தன் மேனியில் அடித்துக்கொள்ளும் வாசனா திரவியத்திற்கு கவுண்ட்டர் வைத்து எண்ணுமளவிற்குக் கூட்டமாக பெண்கள் ஒரு படையாய் திரண்டு அந்த ஆடவனின் பின்னால் சுற்றும் விளம்பரம் எந்தப் பெண்ணியப் புலிகள் கண்ணிலும் படவில்லை.
மனதைக் கொள்ளையடித்த அந்த ஆங்கில பாராக்கள் Italo Calvinoவின் IF ON A WINTER'S NIGHT A TRAVELLER நாவலிலிருந்து...
கொங்குதேர் வாழ்க்கை அஞ்சிறைத் தும்பி
காமம் செப்பாது கண்டது மொழிமோ
பயிலியது கெழீஇய நட்பின் மயிலியற்
செறி எயிற்று அரிவை கூந்தலின்
நறியவும் உளவோ நீ அறியும் பூவே...
0 comments:
Post a Comment