”அப்பா.. இங்க பாரு..”
“ம்..”
“தெரியும்ங்கிறத்துக்கு Opposite என்ன?”
“தெரியாது”
“தெரியாதா? ஹைய்யோ.. இது கூடத் தெரியாதா?.”
சின்னவள் கைகொட்டிக் குலுங்கிச் சிரிக்கையில் ஒரு வாரத்திற்கான டென்ஷனும் அயர்ச்சியும் மறைந்துபோய் திங்களுக்கான புத்துணர்ச்சியை மனசு பெற்றுவிடுகிறது..
“இன்னொன்னு கேட்கட்டா?”
“ம்.. கேளு...”
“ஒருத்தங்கிட்ட ரெண்டு மாடு இருக்கு. ஒண்ணு பேரு ‘திரும்பச் சொல்லாத’ இன்னொன்னு பேரு ‘திரும்பச் சொல்லு’. அவன் என்ன பண்றான் ‘திரும்பச் சொல்லாத’ங்கிற மாட்டை வித்துட்டான்.இப்ப அவன் கிட்டே எந்த மாடு இருக்கும்?”
“திரும்பச் சொல்லு..”
”திரும்பவும் சொல்லணுமா?” என்று கேட்டுவிட்டு ‘ஒருத்தங்கிட்ட ரெண்டு மாடு இருக்கு...” என்று இரண்டு விரலைக் காண்பித்துச் சொல்ல ஆரம்பிக்கும் அழகில் மயங்கி இன்னும் நூறு தடவையானும் ‘திரும்பச் சொல்லு..” சொல்லலாம் என்று இருக்கிறேன்.
”அந்த மாட்டுக்காரன் கிட்டே எந்த மாடு இருக்கும்?”
“திரும்ப சொல்லு”
வாழ்வின் இன்பமயமான தருணங்கள் மிகவும் சுலபமாகக் கிடைக்கிறது. இதையெல்லாம் விட்டுவிட்டு வேறெங்கோ அலைகிறோமோ?
0 comments:
Post a Comment